1 Με τόσες ξενόγλωσσες πινακίδες νοιώθω ότι ζω σε μια αγγλογαλλοτουρκόφωνη αποικιοκρατική μπανανία 2 Καυτηρίασα τη φοβικότητα των τοπικών αρχόντων να χρησιμοποιούν διπλή γλώσσα για τον γιορτασμό της ποντιακής γενοκτονίας 3 Ρώτησα με ποιά ιδιότητα παραβρέθηκε ο αντιδήμαρχος στις αρχαιρεσίες του Μπατί Τράκια στην Κωνσταντινούπολη, ενώ υπήρχε πίσω του η σημαία της ανεξάρτητης Δυτ. Θράκη του 1913 Ρεπορτάζ Mελαχροινή Μαρτίδου
Οι ερωτήσεις του Νεκτάριου Δαπεργολα ήταν προ ημερησίας διάταξης και άναψαν φωτιές, αφού έφεραν ζητήματα ταμπού στο δημοτικό συμβούλιο. Μιλήσαμε με τον ίδιο και τοποθετείται αναλυτικότερα.
Θέσατε τρείς ερωτήσεις προ ημερησίας διάταξης όπου και οι τρεις άναψαν φωτιές στο δημοτικό συμβούλιο και ήταν και μια ευκαιρία για εμάς να ακούσουμε τις απόψεις που έχει τόσο η δημοτική αρχή, όσο και η επιμέρους αντιπολίτευση.
-Το πρώτο θέμα που θέσαμε ήταν σε σχέση με τις επιγραφές, ένα ζήτημα που ως ομάδα πολιτών το είχαμε θέσει εδώ και μια συναπτή εξαετία τουλάχιστον, είχαμε κάνει μια καταγγελία παλιά και μετά και δύο μηνύσεις σε βάρος τραπεζικών καταστημάτων, αλλά και του δήμαρχου κ. Κοτσάκη, επειδή έκανε ότι μπορούσε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Υπάρχει ένα πρόβλημα στην πόλη μας αισθητικής και ένα πρόβλημα θα έλεγα εγώ σεβασμού της πολιτιστικής μας ταυτότητας και από την άλλη υπάρχει και ο νόμος που είναι ξεκάθαρος. Είναι ο νόμος του 2001 της κυβέρνησης Σιμίτη, που επιβάλλει σε όλους, είτε τράπεζες, είτε μεγάλα καταστήματα είτε μικρά, ακόμη και πολυεθνικές, να αναγράφουν υποχρεωτικά ή και σε μετάφραση τις επιγραφές τους στα ελληνικά και σε μικρότερα στα αγγλικά. Εμείς αυτό που ζητάμε είναι να εφαρμοστεί ο νόμος και από την άλλη έχουμε και αυτή την ευαισθησία απέναντι στον σεβασμό της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε στην πόλη, στην πλατεία, αλλά και στους μεγάλους δρόμους και να αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε σε μια αγγλογαλλοτουρκόφωνη αποικιοκρατική μπανανία, δηλαδή αυτό δεν γίνεται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, να μην βλέπεις ίχνος ελληνικής γλώσσας στις επιγραφές των καταστημάτων.
Σας ικανοποίησε η απάντηση ότι η δημοτική αρχή θα λάβει μέριμνα για το ζήτημα και ότι αν δείτε ολιγωρία θα επανέλθετε για να συζητηθεί αναλυτικά;
-Προς το παρόν το αποδεχόμαστε αυτό, βέβαια τέτοιες δεσμεύσεις είχαμε και στο παρελθόν, από τον κ. Κοτσάκη και τότε είχαμε δει ότι έγινε ότι μπορούσε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος, προφανώς για λόγους ψηφοθηρικούς και δεν ξέρω τι άλλο, ρωτήστε τον ίδιο. Εγώ προς το παρόν δεν έχω λόγους να πιστεύω ότι ο κ. Πετρίδης δεν θέλει να εφαρμόσει τον νόμο, του δίνω την πίστωση χρόνου που θέλει, απλώς επιφυλάσσομαι να επανέλθω αν δεν γίνει κάτι.
Το δεύτερο θέμα αφορούσε τον αντιδήμαρχο τεχνικών έργων ο οποίος πήγε σε μια συνάντηση που έγινε στον γνωστό λυτρωτικό σύλλογο στην Κωνσταντινούπολη, το Μπατι τράκια, όπου εκεί υπήρχε μια σημαία του ανεξάρτητου κράτους της Δυτικής Θράκης του 1913;
-Η οποία όμως έχει αναβιώσει πλέον και την οποία έχουν ως έμβλημα όλοι αυτοί οι λυτρωτικοί σύλλογοι της Τουρκίας, αλλά και επίσης των φερόμενων Τούρκων της Δυτικής Θράκης που δραστηριοποιούνται στην δυτική Ευρώπη. Δεν είναι απλώς μια σημαία που υπήρχε, είναι έμβλημα αυτών των συλλόγων, αυτοί οι σύλλογοι παρακρατικοί, που εγείρουν ευθέως θέμα εδαφικής κυριαρχίας στην Θράκη, που έχουν σχέση και με γκρίζους λύκους, εγώ έκανα απλώς μια ερώτηση κατά πόσο νομιμοποιείται ακόμη και ως απλός πολίτης, ένα δημόσιο πρόσωπο που είναι δημοτικός άρχοντας να συμμετάσχει σ’ αυτές τις εκδηλώσεις αρχαιρεσίας κιόλας, δηλαδή ως τι παρίστατο εκεί, κι αν μίλησε ως τι μίλησε; Η απάντηση που πήρα ήταν ότι είναι ελεύθερος ως πολίτης, την απάντηση αυτή εγώ την αφήνω στην κρίση του κόσμου της Κομοτηνής.
Βάζετε ένα ηθικό ζήτημα και ένα ζήτημα πολιτικής τάξης, το οποίο τελικά ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου.
-Ναι, νομίζω ότι κάποια στιγμή έπρεπε να τεθεί αυτό το θέμα, γιατί έχουμε και στο παρελθόν τέτοιες παρουσίες δημοτικών αρχόντων μας και μια γενικότερη ανοχή και φοβικότητα απέναντι σ’ αυτά τα θέματα και από ελληνόφωνους πολιτικούς, νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε το δάχτυλο μας «Επί των τύπων των ήλων».
Τρίτο θέμα, ποντιακή γενοκτονία και ένα αίσθημα να την κάνουμε κουκουλωμένα όπως απορρέει τυπικά και μόνο από το πρωτόκολλο, από τον σχετικό νόμο που μας επιτάσσει τον γιορτασμό.
-Υπάρχει νόμος του ελληνικού κοινοβουλίου, υπάρχει μια ιστορία όπου έχει αναγνωριστεί από πολλά κοινοβούλια του εξωτερικού, εδώ υπάρχει μια φοβικότητα και η απάντηση που πήρα και από τον δήμαρχο ήταν αυτή, ότι ο πατριωτισμός μας είναι δεδομένος, αλλά μπορούμε να τον επιδεικνύουμε κατά το δοκούν.
Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα, ή θα τιμήσουμε κάτι ή δεν θα το τιμήσουμε. Εγώ απλώς επικαλέστηκα το θέμα ότι πρέπει να γίνει μια εκδήλωση απέναντι στους προγόνους μας οι οποίοι έχουν σφαγιαστεί και δεν μπορεί την ώρα που υπάρχει αυτό το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός να μην το τιμούμε και να αφήνουμε να γίνονται στην Θράκη άλλα πράγματα από Τούρκους εκ Τουρκίας ή και από τοπικούς μειονοτικούς εδώ, να μεταφέρουν χώμα από το σπίτι του Κεμάλ ο οποίος ήταν ο δάσκαλος της γενοκτονίας ή ο σφαγέας των προγόνων μας. Εγώ καυτηρίασα αυτή την διπλή γλώσσα και την ευρύτερη φοβικότητα των πολιτικών μας αρχόντων κατά κάποιο τρόπο.
Δεν βρήκατε φωνές συμπαράστασης δίπλα σας, όχι μόνο από την δημοτική αρχή, αλλά και από τον χώρο της αντιπολίτευσης.
-Ούτε καν από τους ποντίους που θα περίμενα πραγματικά να έχουν μια ευαισθησία απέναντι σ’ αυτό το τόσο αιματηρό και ευαίσθητο κεφάλαιο της πολύ πρόσφατης ιστορίας τους. Έτσι, είναι τα πράγματα, κάποιοι τα λένε, κάποιοι όχι.
Αντίθετα υπήρξε η άποψη ότι θα πρέπει οι λαοί να περάσουν στη λήθη, εφόσον θέλουμε την συνεύρεση με τους λαούς να μην θέτουμε τέτοια ζητήματα, ούτε ιστορικά…
-Και από τον κ. Μαρούδα, ενόψει αυτής της λεγόμενης πολυπολιτισμικότητας, που είναι ένα πράγμα ανύπαρκτο, επιστημονικά δεν υπάρχει πολυπολιτισμικότητα, είναι αντικείμενο πλέον διεθνών συνεδρίων ότι όταν μιλάμε για πολυπολιτισμικότητα εννοούμε για έναν κυρίαρχο πολιτισμό και πολλά γκέτο, δεν υπάρχει αυτό, είναι ένα σχέδιο της νέας τάξης για να εφαρμοστεί αυτό, από εκεί και μετά συνεχίζουν κάποιοι να πιπιλούν αυτή την ανόητη διεθνίστικη καραμέλα.
Μπήκε και ένα θέμα επιστημολογικό και αυτό είναι θέμα των ιστορικών, εγώ λοιπόν ως ιστορικός μιλάω και απλώς λέω ότι πρέπει την ιστορία μας να την τιμούμε, όχι με εθνικισμούς ή με κορώνες αλλά δεν γίνεται αν δεν γνωρίζεις την ιστορία σου να την υπερβείς κάποια στιγμή και να υπερβείς και τις αντιπαραθέσεις που υπήρχαν στο παρελθόν, δεν μπορούμε με το κουκούλωμα να πάμε μπροστά. Η ιστορική αλήθεια είναι πάνω από όλα και η ιστορική αλήθεια είναι δεδομένη».
Θέσατε τρείς ερωτήσεις προ ημερησίας διάταξης όπου και οι τρεις άναψαν φωτιές στο δημοτικό συμβούλιο και ήταν και μια ευκαιρία για εμάς να ακούσουμε τις απόψεις που έχει τόσο η δημοτική αρχή, όσο και η επιμέρους αντιπολίτευση.
-Το πρώτο θέμα που θέσαμε ήταν σε σχέση με τις επιγραφές, ένα ζήτημα που ως ομάδα πολιτών το είχαμε θέσει εδώ και μια συναπτή εξαετία τουλάχιστον, είχαμε κάνει μια καταγγελία παλιά και μετά και δύο μηνύσεις σε βάρος τραπεζικών καταστημάτων, αλλά και του δήμαρχου κ. Κοτσάκη, επειδή έκανε ότι μπορούσε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος. Υπάρχει ένα πρόβλημα στην πόλη μας αισθητικής και ένα πρόβλημα θα έλεγα εγώ σεβασμού της πολιτιστικής μας ταυτότητας και από την άλλη υπάρχει και ο νόμος που είναι ξεκάθαρος. Είναι ο νόμος του 2001 της κυβέρνησης Σιμίτη, που επιβάλλει σε όλους, είτε τράπεζες, είτε μεγάλα καταστήματα είτε μικρά, ακόμη και πολυεθνικές, να αναγράφουν υποχρεωτικά ή και σε μετάφραση τις επιγραφές τους στα ελληνικά και σε μικρότερα στα αγγλικά. Εμείς αυτό που ζητάμε είναι να εφαρμοστεί ο νόμος και από την άλλη έχουμε και αυτή την ευαισθησία απέναντι στον σεβασμό της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε στην πόλη, στην πλατεία, αλλά και στους μεγάλους δρόμους και να αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε σε μια αγγλογαλλοτουρκόφωνη αποικιοκρατική μπανανία, δηλαδή αυτό δεν γίνεται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου, να μην βλέπεις ίχνος ελληνικής γλώσσας στις επιγραφές των καταστημάτων.
Σας ικανοποίησε η απάντηση ότι η δημοτική αρχή θα λάβει μέριμνα για το ζήτημα και ότι αν δείτε ολιγωρία θα επανέλθετε για να συζητηθεί αναλυτικά;
-Προς το παρόν το αποδεχόμαστε αυτό, βέβαια τέτοιες δεσμεύσεις είχαμε και στο παρελθόν, από τον κ. Κοτσάκη και τότε είχαμε δει ότι έγινε ότι μπορούσε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος, προφανώς για λόγους ψηφοθηρικούς και δεν ξέρω τι άλλο, ρωτήστε τον ίδιο. Εγώ προς το παρόν δεν έχω λόγους να πιστεύω ότι ο κ. Πετρίδης δεν θέλει να εφαρμόσει τον νόμο, του δίνω την πίστωση χρόνου που θέλει, απλώς επιφυλάσσομαι να επανέλθω αν δεν γίνει κάτι.
Το δεύτερο θέμα αφορούσε τον αντιδήμαρχο τεχνικών έργων ο οποίος πήγε σε μια συνάντηση που έγινε στον γνωστό λυτρωτικό σύλλογο στην Κωνσταντινούπολη, το Μπατι τράκια, όπου εκεί υπήρχε μια σημαία του ανεξάρτητου κράτους της Δυτικής Θράκης του 1913;
-Η οποία όμως έχει αναβιώσει πλέον και την οποία έχουν ως έμβλημα όλοι αυτοί οι λυτρωτικοί σύλλογοι της Τουρκίας, αλλά και επίσης των φερόμενων Τούρκων της Δυτικής Θράκης που δραστηριοποιούνται στην δυτική Ευρώπη. Δεν είναι απλώς μια σημαία που υπήρχε, είναι έμβλημα αυτών των συλλόγων, αυτοί οι σύλλογοι παρακρατικοί, που εγείρουν ευθέως θέμα εδαφικής κυριαρχίας στην Θράκη, που έχουν σχέση και με γκρίζους λύκους, εγώ έκανα απλώς μια ερώτηση κατά πόσο νομιμοποιείται ακόμη και ως απλός πολίτης, ένα δημόσιο πρόσωπο που είναι δημοτικός άρχοντας να συμμετάσχει σ’ αυτές τις εκδηλώσεις αρχαιρεσίας κιόλας, δηλαδή ως τι παρίστατο εκεί, κι αν μίλησε ως τι μίλησε; Η απάντηση που πήρα ήταν ότι είναι ελεύθερος ως πολίτης, την απάντηση αυτή εγώ την αφήνω στην κρίση του κόσμου της Κομοτηνής.
Βάζετε ένα ηθικό ζήτημα και ένα ζήτημα πολιτικής τάξης, το οποίο τελικά ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου.
-Ναι, νομίζω ότι κάποια στιγμή έπρεπε να τεθεί αυτό το θέμα, γιατί έχουμε και στο παρελθόν τέτοιες παρουσίες δημοτικών αρχόντων μας και μια γενικότερη ανοχή και φοβικότητα απέναντι σ’ αυτά τα θέματα και από ελληνόφωνους πολιτικούς, νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε το δάχτυλο μας «Επί των τύπων των ήλων».
Τρίτο θέμα, ποντιακή γενοκτονία και ένα αίσθημα να την κάνουμε κουκουλωμένα όπως απορρέει τυπικά και μόνο από το πρωτόκολλο, από τον σχετικό νόμο που μας επιτάσσει τον γιορτασμό.
-Υπάρχει νόμος του ελληνικού κοινοβουλίου, υπάρχει μια ιστορία όπου έχει αναγνωριστεί από πολλά κοινοβούλια του εξωτερικού, εδώ υπάρχει μια φοβικότητα και η απάντηση που πήρα και από τον δήμαρχο ήταν αυτή, ότι ο πατριωτισμός μας είναι δεδομένος, αλλά μπορούμε να τον επιδεικνύουμε κατά το δοκούν.
Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα, ή θα τιμήσουμε κάτι ή δεν θα το τιμήσουμε. Εγώ απλώς επικαλέστηκα το θέμα ότι πρέπει να γίνει μια εκδήλωση απέναντι στους προγόνους μας οι οποίοι έχουν σφαγιαστεί και δεν μπορεί την ώρα που υπάρχει αυτό το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός να μην το τιμούμε και να αφήνουμε να γίνονται στην Θράκη άλλα πράγματα από Τούρκους εκ Τουρκίας ή και από τοπικούς μειονοτικούς εδώ, να μεταφέρουν χώμα από το σπίτι του Κεμάλ ο οποίος ήταν ο δάσκαλος της γενοκτονίας ή ο σφαγέας των προγόνων μας. Εγώ καυτηρίασα αυτή την διπλή γλώσσα και την ευρύτερη φοβικότητα των πολιτικών μας αρχόντων κατά κάποιο τρόπο.
Δεν βρήκατε φωνές συμπαράστασης δίπλα σας, όχι μόνο από την δημοτική αρχή, αλλά και από τον χώρο της αντιπολίτευσης.
-Ούτε καν από τους ποντίους που θα περίμενα πραγματικά να έχουν μια ευαισθησία απέναντι σ’ αυτό το τόσο αιματηρό και ευαίσθητο κεφάλαιο της πολύ πρόσφατης ιστορίας τους. Έτσι, είναι τα πράγματα, κάποιοι τα λένε, κάποιοι όχι.
Αντίθετα υπήρξε η άποψη ότι θα πρέπει οι λαοί να περάσουν στη λήθη, εφόσον θέλουμε την συνεύρεση με τους λαούς να μην θέτουμε τέτοια ζητήματα, ούτε ιστορικά…
-Και από τον κ. Μαρούδα, ενόψει αυτής της λεγόμενης πολυπολιτισμικότητας, που είναι ένα πράγμα ανύπαρκτο, επιστημονικά δεν υπάρχει πολυπολιτισμικότητα, είναι αντικείμενο πλέον διεθνών συνεδρίων ότι όταν μιλάμε για πολυπολιτισμικότητα εννοούμε για έναν κυρίαρχο πολιτισμό και πολλά γκέτο, δεν υπάρχει αυτό, είναι ένα σχέδιο της νέας τάξης για να εφαρμοστεί αυτό, από εκεί και μετά συνεχίζουν κάποιοι να πιπιλούν αυτή την ανόητη διεθνίστικη καραμέλα.
Μπήκε και ένα θέμα επιστημολογικό και αυτό είναι θέμα των ιστορικών, εγώ λοιπόν ως ιστορικός μιλάω και απλώς λέω ότι πρέπει την ιστορία μας να την τιμούμε, όχι με εθνικισμούς ή με κορώνες αλλά δεν γίνεται αν δεν γνωρίζεις την ιστορία σου να την υπερβείς κάποια στιγμή και να υπερβείς και τις αντιπαραθέσεις που υπήρχαν στο παρελθόν, δεν μπορούμε με το κουκούλωμα να πάμε μπροστά. Η ιστορική αλήθεια είναι πάνω από όλα και η ιστορική αλήθεια είναι δεδομένη».
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
