«Όλα τα παιδιά ήρθαν χαμογελαστά από το πρώτο μάθημα, παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία», θα πει η φιλόλογος Βάσω Δεμίρη.
Ευχές για «καλή επιτυχία» σε όλους τους υποψήφιους των πανελλαδικών στέλνουν όσοι γνωρίζουν το πόσο δύσκολη είναι αυτή η αναμέτρηση των μαθητών που επιλέγουν να ακολουθήσουν ένα πεδίο επιστήμης που τους ενδιαφέρει, να ανοίξουν τα φτερά τους σ΄ένα άλλο κόσμο της γνώσης, διεκδικώντας την κατοχύρωση του μέλλοντός τους, αν και αυτή πλέον είναι μια μεγάλη κουβέντα, αφού η κατοχύρωση για ένα πλαίσιο κεκτημένων κατέρρευσε. Ωστόσο οι εξετάσεις δεν παύουν νάναι ένας μεγάλος βραχνάς, όπου κορυφώνεται η αγωνία των παιδιών που διεκδικούν το μέλλον τους και των γονιών, αλλά και των εκπαιδευτικών τους. Το ράδιο Χρόνος 87,5 fm επικοινώνησε με εκπαιδευτικούς που σχολίασαν στην εκπομπή σε «πρωινό χρόνο» και «πολιτικό ταγκό» την πρώτη μέρα και το μάθημα της έκθεσης.
Από το φροντιστήριο 2001 Ορόσημο η φιλόλογος Βάσω Δεμίρη θα πει: Τα θέματα ήταν βατά, θα έλεγα αναμενόμενα. Το ίντερνετ είναι ένα θέμα πολύ κοντά στα παιδιά, ήταν από τα θέματα ΣΟΣ, αρκεί να σας αναφέρω ότι 20 σελίδες του σχολικού βιβλίου έχουν άρθρα σχετικά με το διαδίκτυο. Ήταν από τα θέματα που περιμέναμε και γνωστό στα παιδιά, οπότε νομίζω ότι πήγαν καλά φέτος.
Το κείμενο ήταν ένα άρθρο, βατό, η περίληψη δεν ήταν δύσκολο να γίνει, οι ασκήσεις ήταν σε λογικά πλαίσια και το θέμα της έκθεσης αφορούσε κυρίως τις δυνατότητες που παρέχει το διαδίκτυο και η διάδοση της γνώσης και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αξιοποιηθεί αυτό στα πλαίσια του σχολείου. Ήταν ένα θέμα που νομίζω ήταν εύκολο να απαντηθεί από τα παιδιά.
Υπήρχαν ασκήσεις παγίδες;
-Μια δυσκολία που παρουσιάστηκε ήταν στην ανάπτυξη της παραγράφου, που αφορούσε την κοινή εμπειρία που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την κοινότητα, εκεί υπήρχε μια δυσκολία, στα υπόλοιπα δεν νομίζω.
Σχετικά με το θέμα της έκθεσης έπρεπε να τα παιδιά να αναφερθούν στο διαδίκτυο σε σχέση με την γνώση και όχι γενικότερα. Εκεί αν δεν το πρόσεχαν εκείνο, θα μπορούσαν να γράψουν γενικά και αόριστα πράγματα για το διαδίκτυο και όχι σχετικά με την γνώση στα πλαίσια του διαδικτύου.
Η γενική εικόνα αφήνει όμως θετικό πρόσημο.
Όλα τα παιδιά ήρθαν χαμογελαστά και παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία και για την συνέχεια στα υπόλοιπα μαθήματα. Να τα ευχηθούμε καλή επιτυχία».
«Να κρατάμε μικρό καλάθι και χαμηλούς τόνους», συστήνει ο Ηρακλής Χατζηϊωαννίδης
Από το φροντιστήριο Πολυδύναμο ο φιλόλογος Ηρακλής Χατζηϊωαννίδης τόνισε:
“Ήταν «αναμενόμενο» θέμα για το διαδίκτυο, ωστόσο ήταν ένα θέμα απαιτητικό και σαν έκθεση, αλλά και στο ευρετήριο αξιολόγησης. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην Β’ άσκηση που έπιανε δύο μονάδες υπάρχουν διχογνωμίες και μεταξύ καθηγητών, αλλά και μεταξύ μαθητών για το πώς έπρεπε να αναλυθεί.
Η έκθεση απέδειξε ότι είναι ένα μάθημα που είναι απαιτητικό και ένα μάθημα το οποίο χρίζει προσοχής από τους μαθητές.
Να έχετε πάντα κατά νου ότι σε κάποια μαθήματα όπως η έκθεση, όπως τα μαθηματικά και η φυσική, είναι μαθήματα επικίνδυνα, οι μαθητές τα φοβούνται πάντα. Βγαίνουμε από την έκθεση λίγο αισιόδοξοι γιατί είναι ένα θέμα που έγραψαν ιδέες αλλά παίζει σημαντικό ρόλο ο τρόπος καταγραφής των ιδεών και η αιτιολόγηση τους.
Εμένα με φοβίζaι πάρα πολύ η άσκηση που προανέφερα ήταν πολύ επικίνδυνη και έπιανε δύο μονάδες. Ωστόσο οι υπόλοιπες ασκήσεις ήταν αναμενόμενες, το κριτήριο αξιολόγησης – η περίληψη, ήταν μια περίληψη που ήταν καλό το κείμενο αναφορικά με το διαδίκτυο και μπορούσαν οι μαθητές ουσιαστικά εκεί να αποδώσουν το νόημα, αλλά πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές ήταν πιο απαιτητικά τα θέματα σχετικά με πέρσι, οπότε φαντάζεστε ότι θα πρέπει να κρατάμε χαμηλούς τόνους και μικρό καλάθι ουσιαστικά, παρά να είμαστε υπεραισιόδοξοι και να μας δείξουν άλλες βαθμολογίες και άλλα στοιχεία.
Πρέπει να έχουμε συγκρατημένη αισιοδοξία, γενικότερα η εμπειρία μου σε πανελλήνιες μου δείχνει ότι είναι καλύτερα να έχουμε χαμηλούς τόνους και να περιμένουμε κάτι καλό, παρά να είμαστε υπεραισιόδοξοι και να πέσουμε από τα σύννεφα.
«Η επιμέλεια, η επανάληψη, η ηρεμία, η οργάνωση, αυτά είναι τα στοιχεία που μπορούν
να σε οδηγήσουν στην επιτυχία», θα πει η Δήμητρα Σαββατιανού του ΑΞΙΟΝ
Η φιλόλογος των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ΑΞΙΟΝ Δήμητρα Σαββατιανού ήταν επεξηγηματική: «Μοιραζόμαστε την αγωνία των παιδιών. Είμαστε δίπλα τους και προσπαθούμε.
Πώς σας φάνηκε το θέμα της έκθεσης;
-Το θέμα ήταν το διαδίκτυο, το κείμενο ήταν ένα κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη από την «Καθημερινή», εύληπτο, σύντομο και ευκολονόητο κείμενο, είχε κάποια σημεία δύσκολα για την περίληψη επειδή ήταν σύντομο είχε αρκετά παραδείγματα, δηλαδή δευτερεύουσες σκέψεις που ο μαθητής έπρεπε να τις αφαιρέσει για να κάνει την περίληψη, ίσως αυτό λίγο να τους ζόρισε, αλλά ως κείμενο από την πλευρά της κατανόησης ήταν νομίζω από τα καλύτερα που μπήκαν τα τελευταία χρόνια.
Άπτεται και του ενδιαφέροντος των μαθητών, οπότε τους προκάλεσε το ενδιαφέρον, υπήρχε ένα κίνητρο για να βάλουν την σκέψη τους σε διαδικασία.
Επιλέγουν θέματα που έχουν σχέση με την σημερινή πραγματικότητα;
-Το θέμα της έκθεσης τα τελευταία χρόνια είναι κυρίως θέμα ειλημμένο από την καθημερινότητα και από την ειδησεογραφία των τελευταίων μηνών προς τις εξετάσεις. Έχουμε και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, κατάθεση βιογραφικών μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και το πήραν ως αφορμή μάλλον και το χρησιμοποίησαν ως θέμα.
Τι σας είπαν τα παιδιά;
-Γενικά επειδή ήταν η πρώτη τους επαφή με τις πανελλήνιες και ήταν σχετικά εύκολο σε γενικές γραμμές οι χθεσινές εξετάσεις, ήρθαν με αναπτερωμένο ηθικό, οι περισσότεροι ήταν ευχαριστημένοι, τα αποτελέσματα θα δείξουν όμως γιατί αν δεν έχεις το γραπτό του μαθητή μπροστά δεν μπορείς να πεις ότι πήγαν καλά ή μέτρια. Τα παιδιά πάντως ήρθαν ευχαριστημένα, ήταν ικανοποιημένα, πήραν ένα κίνητρο ότι θα πάνε και στα υπόλοιπα μαθήματα εξίσου εύκολα, ότι οι πανελλήνιες δεν είναι τελικά αυτό το τέρας που έχουν στο μυαλό τους, ότι είναι ένας διαγωνισμός.
Πότε ξαναδίνουν και σε ποιο μάθημα;
-Σήμερα θα εξεταστούν σε μαθήματα γενικής παιδείας, Μαθηματικά Γενικής, Βιολογία Γενικής και Φυσική Γενικής και Ιστορία Γενικής όποιοι το έχουν επιλέξει, που νομίζω ότι μπορεί να είναι από πολύ λίγους έως καθόλου μαθητές γιατί δεν την επιλέγουν την ιστορία.
Τι συμβουλές να δώσουμε στα παιδιά, στους γονείς, για να μπορούν να τιθασεύουν το άγχος τους, να γράφουν καλύτερα, να αποδίδουν περισσότερο;
-Καταρχήν θα πρέπει να αποφεύγουν να παρακολουθούν όλες αυτές τις τηλεοπτικές συζητήσεις και τις ραδιοφωνικές για το πώς ήταν τα θέματα, αν ήταν δύσκολα ή εύκολα, τις απαντήσεις που δίνονται, για να μην τους κυριεύει το άγχος. Μπερδεύονται και μερικές φορές ειδικά σε μαθήματα σαν την έκθεση υπάρχουν απαντήσεις που είναι πολύ φιλελεύθερες ή διφορούμενες και ο μαθητής μπερδεύεται, οπότε αν δεν έχεις πετύχει κάτι από τις προτεινόμενες απαντήσεις αγχώνεσαι… Καλό θα είναι να μείνει ο μαθητής αποστασιοποιημένος από αυτά, να προσέξει την ηρεμία του σπιτιού του, να αποφεύγει εντάσσεις με τους γονείς, αλλά και οι γονείς να μην γκρινιάζουν, να μην παραπονιούνται, ότι έκανε το έκανε – τώρα απλά το παιδί κάνει μια τελευταία επανάληψη, μια ανάγνωση, για να μπορέσει να αποδώσει ήρεμα τις γνώσεις του.
Κατά την άποψη σας δηλαδή η δουλειά γίνεται πριν.
-Ασφαλώς, όλη την χρονιά. Δεν μπορεί κάποιος τελευταία στιγμή να τα μάθει και όχι μόνο από την τελευταία χρονιά, την Γ’ λυκείου, αλλά και από τις προηγούμενες χρονιές, ο μαθητής που είναι αποφασισμένος ότι έχει στόχο το πανεπιστήμιο, θα πρέπει να διαβάζει και από τις προηγούμενες χρονιές, με μια χρονιά δεν μπορεί να καταφέρει να συμπληρώσει κενά, να βρει τον τρόπο που πρέπει να διαβάσει. Η επιμέλεια, η επανάληψη, η ηρεμία, η οργάνωση, αυτά είναι τα στοιχεία που μπορούν να σε οδηγήσουν στην επιτυχία.
Και οι γονείς πολλές φορές θα πρέπει να μην πιέζουν τα παιδιά.
-Και οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί τα πιέζουν, γιατί πολλές φορές βλέπουμε τις δικές μας προσδοκίες, ότι δεν καταφέραμε εμείς να το καταφέρουν τα παιδιά μας και δεν είναι ωραίο. Τα παιδιά είναι αυτόνομες οντότητες, ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους δώσουμε τις κατευθύνσεις και τις αρχές, ότι με προσπάθεια, με διάβασμα και με κόπο θα πετύχουν το αποτέλεσμα. Αυτός που δεν προσπαθεί, οπουδήποτε, δεν καταφέρνει και τίποτα.
Δεν σημαίνει ότι χάθηκαν τα πάντα αν δεν γράψε και καλά…
-Ασφαλώς όχι, δεν χάθηκαν τα πάντα. Για κάποιον που θέλει να ξαναπροσπαθήσει υπάρχει και η δεύτερη και τρίτη φορά, υπάρχουν άλλες λύσεις, μαθητές φεύγουν στο εξωτερικό. Επιλέγουν μια ιδιωτική σχολή στην Ελλάδα, προσανατολίζονται σε κάποια τέχνη. Τώρα έχει γίνει και η μαγειρική της μόδας οπότε καταφεύγουν σε τέτοιες λύσεις, σε σχολές τουριστικών επιχειρήσεων που υπάρχουν σε διάφορα νησιά ανά την Ελλάδα… και ίσως να είναι μια εμπειρία που να τους δείξει ότι και η αποτυχία είναι στο πρόγραμμα, ότι πρέπει να προσπαθήσω περισσότερο και ότι δεν είναι όλα ρόδινα όπως είναι μέσα στο σπίτι ή στο σχολείο. Τώρα μπαίνουν στον αγώνα τον κοινωνικό που είναι πιο δύσκολος, στον πραγματικό αγώνα της επιβίωσης».
Από το φροντιστήριο 2001 Ορόσημο η φιλόλογος Βάσω Δεμίρη θα πει: Τα θέματα ήταν βατά, θα έλεγα αναμενόμενα. Το ίντερνετ είναι ένα θέμα πολύ κοντά στα παιδιά, ήταν από τα θέματα ΣΟΣ, αρκεί να σας αναφέρω ότι 20 σελίδες του σχολικού βιβλίου έχουν άρθρα σχετικά με το διαδίκτυο. Ήταν από τα θέματα που περιμέναμε και γνωστό στα παιδιά, οπότε νομίζω ότι πήγαν καλά φέτος.
Το κείμενο ήταν ένα άρθρο, βατό, η περίληψη δεν ήταν δύσκολο να γίνει, οι ασκήσεις ήταν σε λογικά πλαίσια και το θέμα της έκθεσης αφορούσε κυρίως τις δυνατότητες που παρέχει το διαδίκτυο και η διάδοση της γνώσης και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αξιοποιηθεί αυτό στα πλαίσια του σχολείου. Ήταν ένα θέμα που νομίζω ήταν εύκολο να απαντηθεί από τα παιδιά.
Υπήρχαν ασκήσεις παγίδες;
-Μια δυσκολία που παρουσιάστηκε ήταν στην ανάπτυξη της παραγράφου, που αφορούσε την κοινή εμπειρία που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την κοινότητα, εκεί υπήρχε μια δυσκολία, στα υπόλοιπα δεν νομίζω.
Σχετικά με το θέμα της έκθεσης έπρεπε να τα παιδιά να αναφερθούν στο διαδίκτυο σε σχέση με την γνώση και όχι γενικότερα. Εκεί αν δεν το πρόσεχαν εκείνο, θα μπορούσαν να γράψουν γενικά και αόριστα πράγματα για το διαδίκτυο και όχι σχετικά με την γνώση στα πλαίσια του διαδικτύου.
Η γενική εικόνα αφήνει όμως θετικό πρόσημο.
Όλα τα παιδιά ήρθαν χαμογελαστά και παίζει μεγάλο ρόλο η ψυχολογία και για την συνέχεια στα υπόλοιπα μαθήματα. Να τα ευχηθούμε καλή επιτυχία».
«Να κρατάμε μικρό καλάθι και χαμηλούς τόνους», συστήνει ο Ηρακλής Χατζηϊωαννίδης
Από το φροντιστήριο Πολυδύναμο ο φιλόλογος Ηρακλής Χατζηϊωαννίδης τόνισε:
“Ήταν «αναμενόμενο» θέμα για το διαδίκτυο, ωστόσο ήταν ένα θέμα απαιτητικό και σαν έκθεση, αλλά και στο ευρετήριο αξιολόγησης. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην Β’ άσκηση που έπιανε δύο μονάδες υπάρχουν διχογνωμίες και μεταξύ καθηγητών, αλλά και μεταξύ μαθητών για το πώς έπρεπε να αναλυθεί.
Η έκθεση απέδειξε ότι είναι ένα μάθημα που είναι απαιτητικό και ένα μάθημα το οποίο χρίζει προσοχής από τους μαθητές.
Να έχετε πάντα κατά νου ότι σε κάποια μαθήματα όπως η έκθεση, όπως τα μαθηματικά και η φυσική, είναι μαθήματα επικίνδυνα, οι μαθητές τα φοβούνται πάντα. Βγαίνουμε από την έκθεση λίγο αισιόδοξοι γιατί είναι ένα θέμα που έγραψαν ιδέες αλλά παίζει σημαντικό ρόλο ο τρόπος καταγραφής των ιδεών και η αιτιολόγηση τους.
Εμένα με φοβίζaι πάρα πολύ η άσκηση που προανέφερα ήταν πολύ επικίνδυνη και έπιανε δύο μονάδες. Ωστόσο οι υπόλοιπες ασκήσεις ήταν αναμενόμενες, το κριτήριο αξιολόγησης – η περίληψη, ήταν μια περίληψη που ήταν καλό το κείμενο αναφορικά με το διαδίκτυο και μπορούσαν οι μαθητές ουσιαστικά εκεί να αποδώσουν το νόημα, αλλά πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές ήταν πιο απαιτητικά τα θέματα σχετικά με πέρσι, οπότε φαντάζεστε ότι θα πρέπει να κρατάμε χαμηλούς τόνους και μικρό καλάθι ουσιαστικά, παρά να είμαστε υπεραισιόδοξοι και να μας δείξουν άλλες βαθμολογίες και άλλα στοιχεία.
Πρέπει να έχουμε συγκρατημένη αισιοδοξία, γενικότερα η εμπειρία μου σε πανελλήνιες μου δείχνει ότι είναι καλύτερα να έχουμε χαμηλούς τόνους και να περιμένουμε κάτι καλό, παρά να είμαστε υπεραισιόδοξοι και να πέσουμε από τα σύννεφα.
«Η επιμέλεια, η επανάληψη, η ηρεμία, η οργάνωση, αυτά είναι τα στοιχεία που μπορούν
να σε οδηγήσουν στην επιτυχία», θα πει η Δήμητρα Σαββατιανού του ΑΞΙΟΝ
Η φιλόλογος των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ΑΞΙΟΝ Δήμητρα Σαββατιανού ήταν επεξηγηματική: «Μοιραζόμαστε την αγωνία των παιδιών. Είμαστε δίπλα τους και προσπαθούμε.
Πώς σας φάνηκε το θέμα της έκθεσης;
-Το θέμα ήταν το διαδίκτυο, το κείμενο ήταν ένα κείμενο του Πάσχου Μανδραβέλη από την «Καθημερινή», εύληπτο, σύντομο και ευκολονόητο κείμενο, είχε κάποια σημεία δύσκολα για την περίληψη επειδή ήταν σύντομο είχε αρκετά παραδείγματα, δηλαδή δευτερεύουσες σκέψεις που ο μαθητής έπρεπε να τις αφαιρέσει για να κάνει την περίληψη, ίσως αυτό λίγο να τους ζόρισε, αλλά ως κείμενο από την πλευρά της κατανόησης ήταν νομίζω από τα καλύτερα που μπήκαν τα τελευταία χρόνια.
Άπτεται και του ενδιαφέροντος των μαθητών, οπότε τους προκάλεσε το ενδιαφέρον, υπήρχε ένα κίνητρο για να βάλουν την σκέψη τους σε διαδικασία.
Επιλέγουν θέματα που έχουν σχέση με την σημερινή πραγματικότητα;
-Το θέμα της έκθεσης τα τελευταία χρόνια είναι κυρίως θέμα ειλημμένο από την καθημερινότητα και από την ειδησεογραφία των τελευταίων μηνών προς τις εξετάσεις. Έχουμε και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, κατάθεση βιογραφικών μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και το πήραν ως αφορμή μάλλον και το χρησιμοποίησαν ως θέμα.
Τι σας είπαν τα παιδιά;
-Γενικά επειδή ήταν η πρώτη τους επαφή με τις πανελλήνιες και ήταν σχετικά εύκολο σε γενικές γραμμές οι χθεσινές εξετάσεις, ήρθαν με αναπτερωμένο ηθικό, οι περισσότεροι ήταν ευχαριστημένοι, τα αποτελέσματα θα δείξουν όμως γιατί αν δεν έχεις το γραπτό του μαθητή μπροστά δεν μπορείς να πεις ότι πήγαν καλά ή μέτρια. Τα παιδιά πάντως ήρθαν ευχαριστημένα, ήταν ικανοποιημένα, πήραν ένα κίνητρο ότι θα πάνε και στα υπόλοιπα μαθήματα εξίσου εύκολα, ότι οι πανελλήνιες δεν είναι τελικά αυτό το τέρας που έχουν στο μυαλό τους, ότι είναι ένας διαγωνισμός.
Πότε ξαναδίνουν και σε ποιο μάθημα;
-Σήμερα θα εξεταστούν σε μαθήματα γενικής παιδείας, Μαθηματικά Γενικής, Βιολογία Γενικής και Φυσική Γενικής και Ιστορία Γενικής όποιοι το έχουν επιλέξει, που νομίζω ότι μπορεί να είναι από πολύ λίγους έως καθόλου μαθητές γιατί δεν την επιλέγουν την ιστορία.
Τι συμβουλές να δώσουμε στα παιδιά, στους γονείς, για να μπορούν να τιθασεύουν το άγχος τους, να γράφουν καλύτερα, να αποδίδουν περισσότερο;
-Καταρχήν θα πρέπει να αποφεύγουν να παρακολουθούν όλες αυτές τις τηλεοπτικές συζητήσεις και τις ραδιοφωνικές για το πώς ήταν τα θέματα, αν ήταν δύσκολα ή εύκολα, τις απαντήσεις που δίνονται, για να μην τους κυριεύει το άγχος. Μπερδεύονται και μερικές φορές ειδικά σε μαθήματα σαν την έκθεση υπάρχουν απαντήσεις που είναι πολύ φιλελεύθερες ή διφορούμενες και ο μαθητής μπερδεύεται, οπότε αν δεν έχεις πετύχει κάτι από τις προτεινόμενες απαντήσεις αγχώνεσαι… Καλό θα είναι να μείνει ο μαθητής αποστασιοποιημένος από αυτά, να προσέξει την ηρεμία του σπιτιού του, να αποφεύγει εντάσσεις με τους γονείς, αλλά και οι γονείς να μην γκρινιάζουν, να μην παραπονιούνται, ότι έκανε το έκανε – τώρα απλά το παιδί κάνει μια τελευταία επανάληψη, μια ανάγνωση, για να μπορέσει να αποδώσει ήρεμα τις γνώσεις του.
Κατά την άποψη σας δηλαδή η δουλειά γίνεται πριν.
-Ασφαλώς, όλη την χρονιά. Δεν μπορεί κάποιος τελευταία στιγμή να τα μάθει και όχι μόνο από την τελευταία χρονιά, την Γ’ λυκείου, αλλά και από τις προηγούμενες χρονιές, ο μαθητής που είναι αποφασισμένος ότι έχει στόχο το πανεπιστήμιο, θα πρέπει να διαβάζει και από τις προηγούμενες χρονιές, με μια χρονιά δεν μπορεί να καταφέρει να συμπληρώσει κενά, να βρει τον τρόπο που πρέπει να διαβάσει. Η επιμέλεια, η επανάληψη, η ηρεμία, η οργάνωση, αυτά είναι τα στοιχεία που μπορούν να σε οδηγήσουν στην επιτυχία.
Και οι γονείς πολλές φορές θα πρέπει να μην πιέζουν τα παιδιά.
-Και οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί τα πιέζουν, γιατί πολλές φορές βλέπουμε τις δικές μας προσδοκίες, ότι δεν καταφέραμε εμείς να το καταφέρουν τα παιδιά μας και δεν είναι ωραίο. Τα παιδιά είναι αυτόνομες οντότητες, ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους δώσουμε τις κατευθύνσεις και τις αρχές, ότι με προσπάθεια, με διάβασμα και με κόπο θα πετύχουν το αποτέλεσμα. Αυτός που δεν προσπαθεί, οπουδήποτε, δεν καταφέρνει και τίποτα.
Δεν σημαίνει ότι χάθηκαν τα πάντα αν δεν γράψε και καλά…
-Ασφαλώς όχι, δεν χάθηκαν τα πάντα. Για κάποιον που θέλει να ξαναπροσπαθήσει υπάρχει και η δεύτερη και τρίτη φορά, υπάρχουν άλλες λύσεις, μαθητές φεύγουν στο εξωτερικό. Επιλέγουν μια ιδιωτική σχολή στην Ελλάδα, προσανατολίζονται σε κάποια τέχνη. Τώρα έχει γίνει και η μαγειρική της μόδας οπότε καταφεύγουν σε τέτοιες λύσεις, σε σχολές τουριστικών επιχειρήσεων που υπάρχουν σε διάφορα νησιά ανά την Ελλάδα… και ίσως να είναι μια εμπειρία που να τους δείξει ότι και η αποτυχία είναι στο πρόγραμμα, ότι πρέπει να προσπαθήσω περισσότερο και ότι δεν είναι όλα ρόδινα όπως είναι μέσα στο σπίτι ή στο σχολείο. Τώρα μπαίνουν στον αγώνα τον κοινωνικό που είναι πιο δύσκολος, στον πραγματικό αγώνα της επιβίωσης».
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
