Δεσπόζει στην Αθήνα, ενώ αντίστοιχο γλυπτό του στην Κομοτηνή είναι μουτζουρωμένο
Την είσοδο της νέας Εθνικής Πινακοθήκης κοσμούν δύο γλυπτά: ένα του γλύπτη “Takis” κι ένα του αείμνηστου Μαρωνίτη καλλιτέχνη Γιώργου Νικολαΐδη (το οποίο βλέπετε στις φωτογραφίες).
Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού, η γλυπτική του Γιώργου Νικολαΐδη καλύπτει ένα ευρύ φάσμα, από την παραδοσιακή ανθρωποκεντρική απεικόνιση ως τις αφηρημένες συνθέσεις κονστρουκτιβιστικού χαρακτήρα, τα περιβάλλοντα και τις εγκαταστάσεις. Στα πιο πρώιμα έργα του εστιάζει το ενδιαφέρον του στην ανθρώπινη μορφή. Η αφαιρετικότητα των έργων αυτών μετατρέπεται σταδιακά σε απόλυτη αφαίρεση.
Τη δεκαετία του ‘70 ο Νικολαΐδης δημιούργησε μια σειρά έργων από ανοξείδωτο χάλυβα, τα οποία χαρακτηρίζει με αριθμούς. Τα έργα αυτά είναι κατασκευασμένα από τμήματα κυλινδρικών σχημάτων με αιχμηρές απολήξεις, που ανελίσσονται ελεύθερα και δυναμικά στο χώρο ή συγκλίνουν σε ποικίλους ρυθμικούς συνδυασμούς. Το στοιχείο που κυριαρχεί είναι μια αέναη, κυκλική ή ελικοειδής κίνηση, άλλοτε άμεσα αντιληπτή και άλλοτε λανθάνουσα.
Η σύνθεση «1211Α», που βρίσκεται έξω από την Πινακοθήκη, είναι ένα χαρακτηριστικό έργο της σειράς αυτής. Ξεκινά από επιθετικά οξυγώνια σχήματα στο κάτω μέρος και εξελίσσεται σε δύο κυλινδρικά τμήματα που τείνουν να σχηματίσουν ένα κύκλο. Έτσι, οι αιχμηρές τους απολήξεις καταλήγουν σε μια ήρεμη σύγκλιση-συνάντηση. Το έργο εντάσσεται και συνυπάρχει αρμονικά με το χώρο, ο οποίος ταυτόχρονα ορίζεται από το σχήμα του και περικλείεται σε αυτό, συμβάλλοντας στην ανάδειξη της γλυπτικής φόρμας.
Ποιος ήταν ο Γ. Νικολαΐδης
Ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της γενιάς που ανδρώθηκε μέσα στη δεκαετία του ’50, εξαιρετικός δάσκαλος, συνειδητός καλλιτέχνης αλλά και θεωρητικός. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του αείμνηστου Γιώργου Νικολαΐδη.
Γεννήθηκε στη Μαρώνεια της Ροδόπης το 1924 και σπούδασε στην αρχή Φυσικομαθηματικά στο ΑΠΘ και αμέσως μετά Γλυπτική στην ΑΣΚΤ, στο εργαστήριο του Τόμπρου, αλλά και του Απάρτη. Άρχισε την καλλιτεχνική του καριέρα στα μέσα της δεκαετίας του ’50 με χάλκινα και πήλινα γλυπτά, που αντλούσαν την έμπνευσή τους από την αρχαϊκή αγγειογραφία. Στη δεκαετία του ’60 επικεντρώνεται στην επεξεργασία του μετάλλου, ενώ λίγο αργότερα αναζητεί την κίνηση και τον ρυθμό ως αναπαραστατικά στοιχεία ενός κοσμικού χώρου και παράγει μερικά από τα πλέον αξιόλογα αφηρημένα γλυπτά της νεοελληνικής τέχνης.
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, τον Νοέμβριο του 2001.
Το μουτζουρωμένο γλυπτό στην Κομοτηνή
Γλυπτά του κοσμούν και την Κομοτηνή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα του γλυπτό «Νίκη» έξω από το κτίριο της Νομαρχίας. Βεβαίως, η Εθνική Πινακοθήκη τιμά τον αείμνηστο γλύπτη με το έργο του να δεσπόζει σε κεντρικότατο σημείο, ενώ στην Κομοτηνή φωτογραφίζουμε το γλυπτό του μουτζουρωμένο και χωρίς καμία επιγραφή που να αναφέρει το όνομα του καλλιτέχνη, ίσως και δύο λόγια γι’ αυτόν.
Βρείτε τα τελευταία νέα της Κομοτηνής, της Ροδόπης και της Θράκης ευρύτερα
στο Google News του www.xronos.gr
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
