Δεν ήταν αρπαγή, μου το ζήτησε η κόρη μου, λέει ο Ρόμπερτ Ζαχάρωβ

Την άλλη όψη της υπόθεσης της 10χρονης Ειρήνης, η οποία αρπάχθηκε από τον πατέρα της στις 3 Σεπτεμβρίου κι επέστρεψε στη μητέρα της στην Κομοτηνή, με αστυνομική παρέμβαση, στις 28 Σεπτεμβρίου, αναδεικνύει ο "Χ". Ο πατέρας της μικρής Ρόμπερτ Ζαχάρωβ,ο οποίος εγγράφως είναι ακόμη παντρεμένος με τη μητέρα του παιδιού του, μας επισκέφτηκε στα γραφεία μας, με το αίτημα να διαλευκανθεί η υπόθεσή του.

Φυσικά, οι ισχυρισμοί του βρίσκονται στο "μικροσκόπιο" της δικαιοσύνης, ενώ μέχρι στιγμής φαίνεται να υπάρχει δικαστική απόφαση που του επιτρέπει μόνο την επικοινωνία με το παιδί του. Ο Ρόμπερτ Ζαχάρωβ, Αρμένιος, ζει στην Ελλάδα νόμιμα 22 χρόνια και δηλώνει πως "προσπαθώ να επιβιώσω στην κατάσταση που επικρατεί εδώ και 11 μήνες" και για τη μητέρα πως "είναι άνω των 67% ΑμεΑ και είμαστε παντρεμένοι". Την κατηγορεί για πολλά μεταξύ των οποίων, παραμέληση και κακοποίηση ανηλίκου.

Πιο αναλυτικά, ο κος Ζαχάρωβ, μεταξύ πολλών, διηγείται τα εξής:

Για την φυγή της μητέρας και του παιδιού του από την Αθήνα όπου κατοικούσαν όλοι μαζί:

"Τον Δεκέμβριο του 2016 η μητέρα του παιδιού μου είπε να πάω στο μάρκετ, για να πάρω βούτυρο. Να σημειωθεί ότι εγώ πηγαίνω για ψώνια και για τα σχολικά θέματα της μικρής. Εγώ της είπα ότι δεν θα έπρεπε να αγοράσω βούτυρο, γιατί έχει επιβαρύνει την υγεία της και θα έπρεπε να αδυνατίσει. Η ίδια με απείλησε τηλεφωνικά ότι, αν δεν της φέρω το βούτυρο, θα μου έκαιγε το σπίτι. Της απάντησα ότι το σπίτι είναι του παιδιού και πως πολλές φορές έχει καταστρέψει πράγματα αλλά τα έχω αγοράσει ξανά. Τότε, όταν γύρισα και δεν ήταν σπίτι, μου απάντησε ότι ήταν σε μία εκδήλωση, ενώ είχε φύγει για την Κομοτηνή. Τότε εγώ κατήγγειλα το περιστατικό και υπέβαλα δήλωση εξαφάνισης της κόρης μου. Δεν προχώρησα σε μήνυση". 
Για την απόφαση επικοινωνίας που φέρεται να έχει:

"Από 5 Ιανουαρίου έχω απόφαση επικοινωνίας με το παιδί μου. Η γυναίκα μου παραβίασε την απόφαση πολλές φορές. Η ίδια θα έπρεπε να είναι στην Αθήνα για να βλέπω το παιδί και για να μην αποκοπεί από το σχολείο του. (...)

Αφού δεν συμμορφωνόταν, με δόλο και ψευδείς ισχυρισμούς, βγήκε η δεύτερη απόφαση, που ήταν προσωρινή διαταγή μεταρρύθμισης απόφασης επικοινωνίας, ώστε να πηγαίνει το παιδί σχολείο στην Κομοτηνή. Αυτή η απόφαση βγήκε στις 18 Ιανουαρίου. (...)

Από αυτή την ημερομηνία και έπειτα, εγώ έρχομαι στην Κομοτηνή (ώστε να βλέπω την κόρη μου), όμως δεν μου επιτρέπει την επικοινωνία και με τρομοκρατούν. Συνέχεια βρίζουν την αρμένικη καταγωγή μου και στερούμαι την επικοινωνία με το παιδί μου. (...)

Το δικαστήριο για την προσωρινή επιμέλεια, της έδωσε την επιμέλεια με τον όρο να κατοικήσει με τη μάνα της και να μένουν όλοι μαζί, ώστε το παιδί να είναι σε οικογενειακό περιβάλλον, γιατί δε μπορεί να το μεγαλώσει. Ωστόσο, η ίδια ζητούσε στην επιμέλεια να παραδοθεί το σπίτι στην Αθήνα για ενοικίαση και πώληση. Ο πρόεδρος το απέρριψε γιατί έκρινε απαράδεκτο το αίτημα. (...)"
Για την υπόθεση της αρπαγής και για την επικοινωνία του με το παιδί: 

"Εγώ μένω στην Αθήνα και με δική μου οικονομική επιβάρυνση έρχομαι στην Κομοτηνή, μένω σε ξενοδοχείο, αλλά δε βλέπω την κόρη μου. Όταν απορρίφθηκε το αίτημα για πώληση ή ενοικίαση του σπιτιού, η μητέρα της την έδιωξε από το σπίτι στις 9 Μαϊου. Τότε πήγε κι έμεινε σε ξενώνα για κακοποιημένες γυναίκες, κάτι που το ανακάλυψα εγώ. 30 Αυγούστου έλαβα τη βεβαίωση ότι κατοικεί η μητέρα του παιδιού με την κόρη μου στο ίδρυμα. Στις 21 Αυγούστου είχα κάνει και μήνυση για παραβίαση δικαστικής απόφασης επιμέλειας ανηλίκου και για την επικοινωνία που μου στερούσε. (...)

Η πρώτη φορά που είδα το παιδί, ύστερα από την παρέμβαση της αστυνομίας, ήταν μετά από εννιά μήνες, δηλαδή στις 19 Αυγούστου. Με δικαστική απόφαση κράτησα το παιδί μέχρι τις 20 Αυγούστου. Ωστόσο, το παιδί μου είπε φρικιαστικά πράγματα, ότι στο ίδρυμα αυτό απαγορευόταν να φέρουν και να φάνε δικό τους φαγητό. Έπρεπε να φάνε το φαγητό που τους δίνουν και το παιδί είπε ότι στο φαγητό τους βάζουν φάρμακα". Μετα από αυτά τα πράγματα που μου διηγήθηκε, υπέβαλα μήνυση που σας είπα.

Στις 28 Αυγούστου ετίθηκα για βεβαίωση, ότι έμεναν στον ξενώνα. Αρνιούνταν να μου δώσουν τη βεβαίωση, ωστόσο με παραγγελία του εισαγγελέα μου έδωσαν τη βεβαίωση, στην οποία αποτυπώνεται ότι οικειοθελώς παρέμεινε η σύζυγός μου στο ίδρυμα από τις 9/5 ως τις 21/8 του 2017.

Σε αυτό το σημείο, όταν εξηγούμε στον κο Ζαχάρωβ ότι ο εν λόγω ξενώνας λειτουργεί νομότυπα και τηρεί τις προϋποθέσεις λειτουργίας του, απαντάει ότι "είδα το παιδί να κλαίει και να εκφράζει φρικιαστική κατάσταση. Ως πατέρας όφειλα να ακούσω το παιδί μου. (...)

Αφού είπε όλα αυτά το παιδί μου, εγώ υπέβαλα μήνυση και ζήτησα να πάρω το παιδί, για να το σώσω από αυτή την κατάσταση. 

Όταν το παιδί μου είπε ότι η κατάσταση στον ξενώνα συνεχίζεται και πως η μητέρα της ασχολείται συνεχώς με πορνογραφικό υλικό. Όταν τα έλεγε αυτά στη γιαγιά της, την κλείδωνε στο σωμάτιο και έτρωγε ξύλο. 

Το παιδί επίσης μου διηγήθηκε πως άκουσε τη μαμά της να προμελετάει με έναν κύριο, ότι χρωστάει πολλά λεφτά, δεν μπορεί να παραδώσει αυτά τα χρήματα και πρέπει να παραδώσει το παιδί. Δηλαδή για σωματεμπόριο".

Σε αυτό το σημείο, ζητάμε από τον κο Ζαχάρωβ να αποσαφηνίσει την κατηγορία, δηλαδή για το αν κατηγορεί τη μητέρα πως ήθελε να πουλήσει το παιδί τους. Ο ίδιος απαντάει ότι "αυτό μου το είπε το παιδί ενώπιων μαρτύρων. Νομίζοντας ότι το παιδί κοιμάται, τους άκουσε". Μήπως το παιδί το φαντάστηκε; Τον ρωτάμε."Όχι γιατί με εκλιπαρούσε και κλαίγοντας μου έλεγε ότι δεν θέλει να μείνει άλλο εδώ. Μου έλεγε ότι δεν θέλει να μείνει με τη μαμά της", απαντά.

"Μου ζήτησε το παιδί να την πάρω και να την σώσω από την κατάσταση. Δεν υπήρχε δικαστική απόφαση, αλά υπήρχε ο έκτακτος κίνδυνος λόγος. (...)
Δεν ήταν αρπαγή, ήταν αυτοδίκαιη πράξη λόγω έκτακτης κατάστασης και κατεπείγουσας ανάγκης, αφού πρώτα το ζήτησε το παιδί. Η κόρη μου ήταν μαζί μου από 2 Σεπτεμβρίου -3 πήγαμε στην Αθήνα- ως 28 Σεπτεμβρίου που με βρήκαν οι αστυνομικοί. Η κόρη μου ήταν χαρούμενη μαζί μου και κάναμε τα σχολικά της μαθήματα κανονικά. Στις 2 Σεπτεμβρίου είχε προηγηθεί δικαστική απόφαση και συνδρομή της αστυνομίας, ώστε να δω το παιδί μου. Με βρήκαν στο σπίτι της φίλης μου που πρόσεχε το παιδί, γιατί έμενα εκεί με πληρεξούσιο. Εγώ τους εξήγησα τους λόγους που πήρα το παιδί και ζήτησα να υποβάλω μήνυση, γιατί όσο καιρό ήμουν σε καταδίωξη, δε μπορούσα να υποβάλω μήνυση. (...)

Έκανα αίτηση ανάκλησης της απόφασης επιμέλειας και έστειλα μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα για τις πράξεις που έχουν γίνει σε βάρος του παιδιού μου.(...)

Το παιδί έχει εκφράσει (σε πολλούς πιστοποιημένους φορείς) τη φρίκη που βίωνε και ότι θέλει να μείνει μαζί μου στην Αθήνα στο σπίτι μας. Έχω να τη δω από τις 28 Σεπτεμβρίου και στερούμαι ακόμη και την ελάχιστη τηλεφωνικά επικοινωνία. (...)

Το παιδί πληγώθηκε πάρα πολύ ότι η μάνα βγήκε στα 33 κανάλια, με ψευδείς ισχυρισμούς, και την έθεσε σε κίνδυνο, αναρτώντας τη φωτογραφία στο διαδίκτυο των καναλιών. 

Ωστόσο, ποτέ δεν ενημέρωσε ότι το παιδί βρέθηκε και παραδόθηκε και από την ημερομηνία αυτή ενημερώνω τα κανάλια να κατεβάσουν τις φωτογραφίες. Δηλαδή η παραμέληση και η ανευθυνότητά της προς το παιδί αποδεικνύονται και έτσι".

Καταληκτικά, σημειώνει ότι στις 7,8,21 Οκτωβρίου, παρότι υπήρχε απόφαση επικοινωνίας με το παιδί και το παιδί ήθελε να έρθει μαζί μου, η σύζυγός μου και τα πεθερικά μου απείλησαν την κόρη μου και της είπαν πως, αν πάει μαζί μου, όταν γυρίσει σπίτι θα ξυλοκοπηθεί, ενώ εμένα με βρίσανε ρατσιστικά με απειλή. Εγώ υπέβαλα μήνυση στις 21/10 για ρατσιστική εξύβριση, για παράβαση δικαστικής απόφασης επικοινωνίας με το παιδί, για απειλές, για πρόκληση ψυχικής βλάβης, για παράνομη κατακράτηση παιδιού, για απρόκλητη εξύβριση, για οικογενειακή βία".