Ο σεξισμός ως μορφή ρατσισμού και οι προεκτάσεις του

Η Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Το ψήφισμα 2142 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, που εγκρίθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1966, ανακήρυξε την 21η Μαρτίου ως τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων που θα γιορτάζεται κάθε χρόνο.  Εκείνη την ημέρα, το 1960, η αστυνομία άνοιξε πυρ και σκότωσε 69 ανθρώπους σε μια ειρηνική διαδήλωση στο Sharpeville της Νότιας Αφρικής, ενάντια στους «νόμους ψηφίσματος» του απαρτχάιντ. Ανακηρύσσοντας την Ημέρα κατά των φυλετικών διακρίσεων το 1966 που σηματοδοτεί τον αγώνα για τον τερματισμό της πολιτικής του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, η Γενική Συνέλευση κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για την εξάλειψη κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων

Μια μορφή ρατσισμού είναι και ο σεξισμός. Σεξισμός θεωρείται η διάκριση μεταξύ ανθρώπων εξαιτίας του φύλου τους, ιδίως σε βάρος γυναικών και κοριτσιών. Ο όρος σεξισμός προέκυψε από το δεύτερο κύμα φεμινισμού της δεκαετίας του 1960 έως τη δεκαετία του 1980.  Ο σεξισμός μπορεί να είναι μια πεποίθηση ότι ένα φύλο είναι ανώτερο ή πιο πολύτιμο από ένα άλλο φύλο.  Επιβάλλει όρια στο τι μπορούν και πρέπει να κάνουν οι άντρες και τα αγόρια και τι μπορούν και πρέπει να κάνουν οι γυναίκες και τα κορίτσια.  Η έννοια του σεξισμού αρχικά διατυπώθηκε για να δώσει έμφαση στην καταπίεση των κοριτσιών και των γυναικών, αν και στις αρχές του 21ου αιώνα έχει επεκταθεί για να συμπεριλάβει την καταπίεση οποιουδήποτε φύλου, συμπεριλαμβανομένων ανδρών και αγοριών, τρανς ατόμων.

Το 63% των γυναικών δημοσιογράφων έχει υποστεί λεκτική βία. To 80% των γυναικών δήλωσε ότι έχει αντιμετωπίσει το φαινόμενο του "mansplaining" και του "manterrupting" στην εργασία. Mansplaining είναι όταν ένας άντρας εξηγεί κάτι σε μια γυναίκα σαν να είναι πολύ συναισθηματική και παράλογη για να το καταλάβει με άλλο τρόπο. 

Οι άνδρες αντιπροσωπεύουν το 75% στις πηγές πληροφόρησης και στα θέματα ειδησεογραφίας στην Ευρώπη.

Απειλές, καταδίωξη, φόνος ,βιασμός ,έλεγχος είναι λέξεις που στιγματίζουν τις ζωές γυναικών ανά τον κόσμο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης αποφάσισε να αναλάβει δράση, υιοθετώντας τη Σύσταση για την πρόληψη και την καταπολέμηση του σεξισμού.

Ο σεξισμός μπορεί να έχει πιο βλαβερές συνέπειες για ορισμένες γυναίκες και άνδρες λόγω εθνικότητας, ηλικίας, αναπηρίας, κοινωνικής προέλευσης, θρησκείας, έμφυλης ταυτότητας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή άλλων παραγόντων.

58% των γυναικών που εκλέγονται στο Κοινοβούλιο έχουν αποτελέσει στόχο των σεξιστικών επιθέσεων στα κοινωνικά δίκτυα.

Οι γυναίκες στην Ελλάδα αντιπροσωπεύουν το 51% του πληθυσμού. Θα έπρεπε λοιπόν να υπάρχει μεγαλύτερη εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο. Ενδεικτικά αυτή τη στιγμή το 21.3% στο  κοινοβούλιο είναι γυναίκες. H Rosa Luxemburg είχε πει "Η ελευθερία της γυναίκας είναι το σημάδι της κοινωνικής ελευθερίας". 

Όλοι επηρεαζόμαστε από το φύλο. Με βάση αυτό συμπεριφερόμαστε. Τα στερεότυπα είναι το πώς οι κοινωνίες περιμένουν από τους ανθρώπους να ενεργούν με βάση το φύλο τους.  Για παράδειγμα, τα κορίτσια πρέπει να μένουν στο σπίτι και να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού και στη φροντίδα των παιδιών, να ντύνονται σεμνά και να μην μένουν έξω αργά το βράδυ.  Οι άνθρωποι συχνά κρίνονται από το πόσο καλά τηρούν τα στερεότυπα του φύλου.

Αυτά τα στερεότυπα μπορούν συχνά να εισχωρήσουν στο σχολείο και στην εργασία, όπου τα κορίτσια είναι λιγότερο πιθανό να ενθαρρύνονται σε θέματα επιστήμης και τεχνολογίας ή σε ηγετικούς ρόλους, λόγω της «ανδρικής φύσης» αυτών των επιδιώξεων.  Ομοίως, τα φαινομενικά θετικά στερεότυπα και οι ρόλοι που αναθέτει η κοινωνία στα φύλα, όπως οι άντρες που είναι ο «πάροχος» ή ο «προστάτης» οικογένειας, βάζουν ένα περιττό βάρος στους άνδρες και τα αγόρια που θα μπορούσαν να μοιραστούν τις ευθύνες και τα βάρη ίσα στα μέλη της κοινωνίας ανεξαρτήτως του φύλου τους.

Αυτές οι συμπεριφορές περιορίζουν τη δύναμη των κοριτσιών καθιστώντας τα λιγότερο ικανά να συμβάλλουν στο να κάνουν τον κόσμο γύρω τους ένα καλύτερο μέρος. Η κοινωνία πρέπει να δίνει τα ίδια εφόδια σε όλους. 

Είναι σημαντικό, αν αισθάνεστε άνετα, να μιλήσετε για  τις δικές σας εμπειρίες διάκρισης.  

Αυτό θα μπορούσε να είναι η επισήμανση σεξιστικών σχολίων από φίλους ή συνομηλίκους σας ή η αναφορά παρενόχλησης στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στη δουλειά. 

Τις περισσότερες φορές ο καλύτερος τρόπος να δράσετε  όταν υφίστανται διακρίσεις είναι να ειδοποιήσετε ένα πρόσωπο της αρχής. 

Το στίγμα πρέπει να βαραίνει τους δράστες και όχι τα θύματα.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 15900 γραμμή sos  για τη βία κατά των γυναικών

210 9700814 Ευρωπαϊκό δίκτυο γυναικών